به گزارش ميراث آريا(chtn) به نقل از روابط عمومي سازمان ميراث فرهنگي،صنايع دستي و گردشگري استان فارس،مرمت طاق و تويزه ها، جداره هاي آجري ، خطوط کاربندي گچي ، آجرکاري خفته و راسته و سنگچين از جمله برنامه هاي مرمتي است که پيش بيني مي‌شود تا پايان فرورودين ماه 88 به اتمام برسد.

نام اين مسجد که پس از مسجد جامع عتيق کهن ترين مسجد شيراز است مسجد اتابک بوده است و از آنجايي که چندين نوبت در اثر زلزله هاي شديد ويران و از نو ساخته شده به نام مسجد نو ناميده شده و در حقيقت بزرگترين مسجد است که در ايران ساخته شده است ،زيرا تنها طول و عرض فضاي آن حدود (بيست هزار متر مربع ) است در حاليکه بااحتساب قسمت‌هاي زير ساختمان که طاقها و شبستانها و رواق مسجد را تشکيل مي دهد با مساحت فضاي مسجد بيش از يک برابر و نيم وسعت فضاي مسجد مي شود.

بناي اوليه مسجد در سال 598 ه. ق توسط اتابک سعد بن زنگي پادشاه فارس شروع و در سال 615 ه . ق به اتمام رسيده در سمت شمال و جنوب مسجد رواق مرتفعي با ارتفاع 40 متر و عرض 25 متر ساخته شده که در هر طرف آن 12 طاق کم ارتفاع ديگر است .

در پشت رواق جنوبي شبستان وسيعي است که جايگاه نماز و وعظ تابستاني است قرينه اين ايوان و طاقها در جهت شمالي است و همچنين در دو جهت شرقي و غربي ، ايوان بزرگي در وسط و طرفين هريک شش طاق بنا شده است.

ساختمان فعلي مسجد فاقد هرگونه کار هنري و کاشي کاري قابل ملاحظه است فقط در پيشاني طاقهاي بزرگ کاشيهاي معرق با خطوط ثلث بکار رفته که در نوع خود جالب و حائز اهميت است./106

انتهای پیام/